Δημοσιεύθηκε Real News 17/10/2021
Σήμερα στον κυκλώνα μιας νέας ενεργειακής κρίσης και κύματος ανατιμήσεων αναδεικνύεται εντονότερα το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας των νοικοκυριών. Δηλαδή της ανεπαρκούς πρόσβαση σε ενέργεια για μια ποιοτική καθημερινή διαβίωση. Είναι ένα ζήτημα που συνδέεται με την πορεία της οικονομίας, των εισοδημάτων και βέβαια της ενεργειακής κτιριακής κατανάλωσης. Στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα έντονο με δεδομένο το χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα για ένα μεγάλο αριθμό νοικοκυριών και το μεγάλο ποσοστό ιδιοκτησίας. Στην ουσία στην χώρα μας περίπου το 80% των ιδιοκτητών είναι μικρομεσαίοι με περιορισμένο διαθέσιμο εισόδημα. Σε πρόσφατη έρευνα μεταξύ των ιδιοκτητών ακινήτων που διενεργήθηκε από την ΠΟΜΙΔΑ και την Διεθνή Ένωση Ιδιοκτητών (IUPO) το 65% των Ελλήνων ιδιοκτητών θέλουν να ανακαινίσουν τα ακίνητα παλαιότητας τους αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Τώρα το πρόβλημα επεκτείνεται λόγω της ραγδαίας αύξησης των τιμών ενέργειας είτε ηλεκτρικού ρεύματος, είτε πετρελαίου είτε φυσικού αερίου, όλων δηλαδή των μέσων ενεργειακής λειτουργίας των ακινήτων. Η θέρμανση, η ψύξη, φωτισμός και γενικά η ηλεκτρική και κτιριακή λειτουργία όλων των ακινήτων είναι σε ραγδαία αύξηση κόστους. Με σημαντική επίδραση ειδικά για την κύριας κατοικία και επαγγελματική στέγη, που σε αυτές στηρίζεται η ομαλή διαβίωση και επιβίωση των πολιτών. Η ενεργειακή, κτιριακή και ηλεκτρική λειτουργία είναι η αναγκαία συνθήκη της καθημερινής ζωής και η αύξηση του κόστους τους είναι μια ανελαστική δαπάνη που δεν αναβάλλεται. Για αυτό η ενεργειακή φτώχεια εκπέμπει ΣΟΣ. Είναι σημαντικό κοινωνικό ζήτημα αφού επηρεάζει βαρύτατα την καθημερινή ποιότητα ζωής και στη τελική ρηγματώνει την κοινωνική συνοχή.
Η ΕΕ και η ελληνική πολιτεία έχουν αντιληφθεί το φαινόμενο και έχουν ανακοινώσει ορισμένα μέτρα, όμως πρέπει να εμβαθύνουν σημαντικά, να δημιουργήσουν πιο μόνιμες διαδικασίες αποτελεσματικής στήριξης σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Ενδεικτικές δράσεις για μια συνεκτική πολιτική στήριξης της ενεργειακής φτώχειας είναι: 1) επιδοτήσεις, εθνικά και τοπικά, στην ενεργειακή κατανάλωση (όλων των τύπων), ειδικά σε χαμηλά εισοδήματα, και για ενεργειακή αναβάθμιση και μόνιμη χρήση ΑΠΕ 2) φορολογικές μειώσεις πχ ειδικών φόρων κατανάλωσης πετρελαίου ή ηλεκτρικού ρεύματος 3) μόνιμα ισχυρά φορολογικά κίνητρα σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο για ενεργειακή αναβάθμιση 4) δυνατότητες προσωρινών αναβολών πληρωμών λογαριασμών ενέργειας με εγγυήσεις. Ενώ βέβαια απαιτούνται και δράσεις σε διακρατικό ή ευρωπαϊκό επίπεδο όπως κοινές προμήθειες ενέργειας πχ φυσικού αερίου που σαφώς έχουν ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ. Αναμφίβολα η ριζική επίλυση του προβλήματος που είναι η εξασφάλιση αποτελεσματικού και διευρυμένου διεθνούς ανταγωνισμού στην αγορά ενέργειας και μεταφορών και η ορθή ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι ένα μεγάλο δύσκολο στοίχημα για τις κυβερνήσεις για αυτό η λύση είναι μακριά. Η αλήθεια είναι μία «η κρίση θα είναι μακρά».