Δημοσίευση στην Real News-Real Money/13-04-2014
Η επιτομή μια σωστής μεταρρύθμισης είναι η δικαιοσύνη και το βιώσιμο αποτέλεσμα. Είναι πλέον προφανές σε όλους ότι αυτά εκλείπουν όσον αφορά στην φορολόγηση ακινήτων. Για αυτό πρέπει να αλλάξει άρδην η σημερινή αντιαναπτυξιακή πρακτική υπερφορολόγησης των ακινήτων. Πρώτο και κύριο βήμα η εφαρμογή μιας δράσης ή μεταρρύθμισης του μνημονίου που έχει ξεχαστεί, της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών στο σημερινό επίπεδο των εμπορικών τιμών. Τουλάχιστον 20 φόροι ακινήτων εξαρτώνται από τις αντικειμενικές αξίες και ειδικότερα την τιμή ζώνης κάθε περιοχής και λοιπούς συντελεστές. Άλλωστε, τα όρια πλειστηριασμού ακινήτων ή τα πρόστιμα ρύθμισης αυθαιρεσιών επίσης εξαρτώνται από την αντικειμενική αξία. Οι αντικειμενικές αξίες έχουν ξεχαστεί στο επίπεδο του 2007 και δεν αναμένεται να αναθεωρηθούν τουλάχιστον μέχρι το 2017, σύμφωνα με έκθεση της Τρόικα. Συνεπώς διαφαίνονται αλλά 3 χρόνια «φαγούρας» για αυτή την ουσιαστική αδικία.
Τουναντίον, σε μια εποχή όπου οι τελικές συμφωνηθείσες πραγματικές τιμές ακινήτων καταλήγουν στο 50% των αντικειμενικών αξιών και όπου μόνο στην τελευταία εξαετία η μείωση των τιμών των ακινήτων έφτασε άνω του 40-50% και των συναλλαγών κοντά στο 80%, τότε είναι απολύτως απαραίτητη και δίκαια η μείωση των τιμών ζώνης ή των ξεχασμένων «ληστρικών» εμπορικών συντελεστών, άρα και των αντικειμενικών αξιών. Έτσι θα αποδείξει η κυβέρνηση ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για μια δίκαια μεταρρύθμιση στην φορολογία ακινήτων και όχι μόνο για την ετήσια είσπραξη 2,6 δις, ενός ανέφικτου αντιαναπτυξιακού στόχου. Υπολογίζοντας μάλιστα μόνο τον Ενιαίο Φόρο χωρίς να προστίθενται οι άλλες τουλάχιστον 20 «ακίνητες» επιβαρύνσεις, φόροι και τέλη, που εξαρτώνται από τις αντικειμενικές τιμές!
Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προβεί στην αναθεώρηση των αντικειμενικών αξιών ώστε οι εκατομμύρια ιδιοκτήτων να φορολογηθούν δίκαια σε μια χαμηλότερη πραγματική βάση και όχι άδικα σε μια πλασματικά υψηλότατη τεκμαρτή βάση. Για την ώρα η καθολική εντύπωση είναι ξεκάθαρη και πλήρως αρνητική. Στόχος είναι ένας και μοναδικός, η είσπραξη δημοσίων εσόδων και η διατήρηση του πλεονάσματος του προϋπολογισμού, τίποτε άλλο. Όμως αυτή η δημοσιονομική λογική είναι αντιαναπτυξιακή και μη βιώσιμη. Η επιβολή υψηλών άδικων φόρων τελικά οδηγεί στην υφαρπαγή ακίνητων περιουσιών που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε να μισθωθούν εδώ και 5 χρόνια. Το ξεπούλημα, η φτωχοποίηση ή η φυλακή φαντάζουν πλέον πιθανές διαδρομές για αρκετούς ιδιοκτήτες. Η ανεκτική ελληνική κοινωνία των εκατομμυρίων μικρομεσαίων ιδιοκτητών και της διαχρονικής μακροπρόθεσμης επένδυσης στα ακίνητα, δεν έχει την δυνατότητα να ανταπεξέλθει στην πολιτική υπερφορολόγησης. Η επιλογή είναι μια, άμεση δημιουργία και εφαρμογή μιας δίκαιας και αναπτυξιακής φορολογικής πολιτικής για την ακίνητη περιουσία με πυρήνα μια δίκαια βάση αντικειμενικών αξιών.