Δημοσιεύθηκε στην Real News 20/92020, ένθετο Real Money
Επίτομη της ελεύθερης οικονομίας είναι η ελεύθερη διαπραγμάτευση. Την έκτακτη περίοδο της επιδημίας του κορωνοίου στο θέματα των μισθώσεων ακινήτων η πολιτεία επέλεξε ένα διαφορετικό δρόμο. Την νομοθετική υποχρεωτική μείωση 40% των μισθωμάτων ακινήτων με μισθωτές επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπο που επλήγησαν από την κρίση. Έστω και εάν θεωρήσουμε ότι τους πρώτους 2 μήνες του lock down της βίαιης πτώσης τζίρου και εισοδημάτων, έχει μια κάποια αιτιολογία αυτή η ενέργεια, τους επόμενους μέχρι και τον Σεπτέμβριο έχει καταχρηστική λογική. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι μια πολιτική κλασσικής επιδότησης μιας ομάδας πολιτών, που είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο κρατικής στήριξής σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους. Αντίθετα είναι μια βίαιη μεταφορά συμφωνημένου ελεύθερα εισοδήματος-μισθώματος από μια ομάδα πολιτών για την επιδότηση μιας άλλης. Ενός μισθώματος που είχε συμφωνηθεί ελεύθερα με συμφωνητικό μίσθωσης μεταξύ των δύο πλευρών, εκμισθωτή και μισθωτή. Η αργοπορημένη επιστροφή στους εκμισθωτές του 30% της μείωσης του 40% είναι θετική αλλά μη επαρκής και ήρθε αργοπορημένα μετά από την πρόταση και επίμονο αίτημα της ΠΟΜΙΔΑ.
Αυτή η πολιτική για την αναγκαία στήριξη επαγγελματιών και φυσικών προσώπων είναι λάθος και μη βιώσιμη. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί η μείωση δεν προέρχεται από οικειοθελή ελεύθερη συμφωνία των δύο μερών και αμοιβαίο όφελος. Η πολιτεία πρέπει, και φαίνεται ότι θα το πράξει, να υιοθετήσει νομοθετικά άμεσα την νέα γενναία, κοινής λογικής πρόταση της ΠΟΜΙΔΑ για οικειοθελής συμφωνίες με μείωση μισθωμάτων μεταξύ των δύο μερών. Αυτή συνοπτικά περιλαμβάνει σταθερά κίνητρα μόνιμης επιστροφής 30% του συμφωνηθέντος ποσού μείωσης του μισθώματος με υποχρεωτική την έγκαιρη πληρωμή του. Μια τέτοια πολιτική επιτρέπει την ελεύθερη οικονομία να λειτουργήσει ομαλά με κοινή λογική και βιώσιμη στήριξη των μισθωτών. Αυτό γιατί ευνοεί ελεύθερες οικειοθελείς συμφωνίες και υπάρχει αμοιβαίο όφελος. Ο μισθωτής προφανώς μειώνει το μίσθωμα του και αποκτά μια ευκαιρία επιβίωσης και ο ιδιοκτήτης λαμβάνει επιστροφή της μείωσης με συμψηφισμό των μελλοντικών φόρων του, διατηρεί ένα μέρος του εισοδήματος του και τον μισθωτή του στο ακίνητο του, το οποίο εάν μείνει κενό είναι δύσκολο τόσο να βρεθεί νέος μισθωτής όσο και υψηλό νέο μίσθωμα.
Αυτή είναι μια καταλληλότερη πολιτική παρέμβασης για την ελεύθερη σύγχρονη οικονομία και κοινωνία. Η αμοιβαία ωφέλεια είναι το κλειδί κάθε σωστής τέτοιας παρεμβατικής πολιτικής της πολιτείας, που επίσης είναι βιώσιμη γιατί η συμφωνία είναι ελεύθερη, οικειοθελής και αφήνει κάθε πλευρά ικανοποιημένη. Αυτή άλλωστε είναι η κοινή λογική που πρέπει να επικρατεί σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά γενικά στο μέλλον για μια δυναμική ανάπτυξη.