Και γιατί όχι “οικονομική αλληλεγγύη”;

Δημοσιεύθηκε στο portal www.statesmen.gr

Η σημερινή συγκυρία της πραγματικής οικονομίας είναι άνευ αμφιβολίας κρίσιμη. Την εποχή του μνημονίου η κατανάλωση και ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών εξελίσσονται με ραγδαία πτωτική τάση. Άμεση συνέπεια αποτελεί η αρνητική πορεία της αγοράς στην συντριπτική πλειονότητα των κλάδων και των αγορών. Οι αρνητικές προσδοκίες καταναλωτών και εμπόρων για περαιτέρω συνεχή κάμψη στο εγγύς μέλλον γίνονται θέσφατο. Αρχίζει να δημιουργείται ένας οικονομικός φαύλος κύκλος ύφεσης που πλέον έχει επηρεάσει την καρδιά της πραγματικής οικονομίας. Σαφής και κύρια προτεραιότητα και ανησυχία όλων ανεξαιρέτως, και πρωτίστως της κυβέρνησης, οφείλει να  είναι η δημιουργία ανάπτυξης.

Σε αυτό το περιβάλλον είναι κρίσιμο τώρα να οικοδομηθεί μια νέα νοοτροπία, σε πνεύμα οικονομικής αλληλεγγύης της πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών εταίρων, επιχειρηματιών, τραπεζών, εργαζομένων και καταναλωτών ώστε να υλοποιηθεί μια πολιτική στήριξης της πραγματικής αγοράς. Με πολιτική του τύπου «αυτόματος πιλότος», υψηλής φορολογίας και δραστικού περιορισμού των εισοδημάτων και της ζήτησης δεν πρόκειται να επιτευχθεί αυτό και οι εξελίξεις μόνο θα χειροτερεύουν. Ο σκοπός μια τέτοιας πολιτικής κοινού συμφέροντος  πρέπει να είναι  διττός, πρώτον για την άμεση στήριξη της κατανάλωσης, της παραγωγής, των υπηρεσιών και του εμπορίου και δεύτερον για την ανόρθωση της καταρρακωμένης ψυχολογίας και ισχυρά αρνητικών προσδοκιών στην ευρύτερη κοινωνία.

Η κυβέρνηση, το κράτος, οι φορείς, οι έμποροι, οι επαγγελματίες, οι καταναλωτές, η τοπική αυτοδιοίκηση και γενικά οι κοινωνικοί εταίροι οφείλουν στην πρακτική και τις προτάσεις τους να σκέφτονται πολύ περισσότερο και ουσιαστικότερα το κοινό συμφέρον για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Οι κυβερνητικοί στόχοι, τα τοπικά, επαγγελματικά ή κλαδικά δικαιώματα πλέον πρέπει να τίθενται με γνώμονα το κοινό συμφέρον χωρίς υπερβολές και καταχρήσεις. Τώρα είναι πλέον επείγουσα η θεμελίωση της λογικής και της αλληλεγγύης.

Ενδεικτικό παράδειγμα τέτοιας λογικής οικονομικής αλληλεγγύης αφορά δύο σημαντικές αγορές της πραγματικής οικονομίας, την εμπορική και των ακινήτων. Πρόκειται για δύο αγορές αλληλένδετες εκ φύσεως με ισχυρή σημασία για την συνολική οικονομία. Αυτή η ισχυρή αλληλεξάρτηση οφείλει να μετουσιωθεί σε επίπεδο πολιτικής και πράξης. Πιο συγκεκριμένα, ήδη πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων δείχνουν διατεθειμένοι να συζητήσουν με τους μισθωτές τους για το ύψος και την αναπροσαρμογή των μισθωμάτων ενώ πολλοί έμποροι αναζητούν και επενδύουν αξιόπιστα σε καλά εμπορικά σημεία. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν απαξιώνει ή ξεπουλάει την ακίνητη περιουσία του, ούτε όμως θέλει να έχει το ακίνητο του άδειο ή δεν στηρίζει ένα καλό μισθωτή. Από την άλλη ούτε ένας έμπορος ή επαγγελματίας θέλει να αποχωριστεί ένα καλό σημείο που ενισχύει την επένδυση του αρκεί το κόστος του να είναι εφικτό. Άλλωστε όλοι είμαστε εκ των πραγμάτων καταναλωτές, ένας ιδιοκτήτης ακινήτων μπορεί να είναι και έμπορος ή επαγγελματίας και ένας έμπορος μπορεί να γίνει και ιδιοκτήτης ακινήτου! Συνεπώς αντικειμενικές συνθήκες για συνεννόηση και αλληλεγγύη υπάρχουν.

Εν κατακλείδι ο καταλύτης τέτοιων ενεργειών οικονομικής αλληλεγγύης είναι η στάση της ίδιας της κυβέρνησης. Η αλλαγή της φορολογικής πολιτικής και η δημιουργία αναπτυξιακής πολιτικής με γνώμονα την ενίσχυση των επενδύσεων και της ρευστότητας στην οικονομία είναι επείγουσα αναγκαιότητα. Η προσέγγιση του μνημονίου και οι επιλογές της κυβέρνησης σχετικά με τον ΦΠΑ, τις αντικειμενικές αξίες και τους υψηλούς συντελεστές εμπορικότητας, την φορολογία εισοδήματος και ακινήτων, τα κίνητρα επενδύσεων, την δυσκολία χρηματοδότησης είναι σε λάθος κατεύθυνση, ξεπερασμένες από την αρνητική εξέλιξη της οικονομίας. Μόνο μια νέα πολιτική χαμηλότερης φορολογικής επιβάρυνσης και πραγματικών επενδυτικών κινήτρων επιτρέπει ευκολότερα την υλοποίηση συμμαχιών μεταξύ παικτών της αγοράς, και ευνοεί, την κρίσιμη για την ανάπτυξη, στήριξη του μεγάλου «ασθενή» της πραγματικής οικονομίας, το διαθέσιμο εισόδημα, την κατανάλωση και την ζήτηση προϊόντων, υπηρεσιών και ακινήτων. Μια νέα νοοτροπία οικονομικής αλληλεγγύης μπορεί πραγματικά να την υποβοηθήσει!

Μοιραστείτε το: