Η οδική ασφάλεια οφείλει να είναι πρώτη προτεραιότητα για όλους, κράτος, δημοτικές αρχές, παίκτες της αγοράς, κοινωνικούς φορείς, πολίτες-οδηγούς. Ένας σημαντικός παράγοντας για την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας είναι η ποιότητα και το εύρος των πεζοδρομίων, δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων σε μια περιοχή. Γιατί η έννοια της οδικής ασφάλειας δεν αφορά μόνο το οδηγό αλλά και τον πεζό ο οποίος συμμετέχει και μετακινείται στο σύστημα που κοινώς ονομάζεται λεωφόρος, οδός ή δρόμος.
Τα αποκατεστημένα, επαρκή, ελεύθερα από εμπόδια και τεχνικά ορθά πεζοδρόμια συμβάλλουν ουσιαστικά στην οδική ασφάλεια αλλά και οι μελετημένες παρεμβάσεις για δρόμους ήπιας κυκλοφορίας, πεζοδρόμους αλλά και ένα ευρύ δίκτυο ποδηλατοδρόμων. Τέτοιες δράσεις διευκολύνουν την ασφαλή μετακίνηση των πεζών αλλά επίσης υποστηρίζουν την καλύτερη και ασφαλέστερη μετακίνηση των οδηγών και οχημάτων. Ο καθένας μας ως οδηγός «αντιμετωπίζει» συνεχώς πεζούς πολίτες στη άκρη του δρόμου επί του οδοστρώματος, τους οποίους με ένα λάθος χειρισμού του τιμονιού οι πιθανότητες ατυχήματος αυξάνουν σημαντικά. Όταν όμως το πεζοδρόμιο είναι ακατάλληλο για μετακίνηση τότε μοιραία και ο πεζός αναγκάζεται να περπατήσει πάνω στο οδόστρωμα. Σημείο εξαιρετικά επικίνδυνο ιδιαίτερα όσον αφορά στα πεζοδρόμια οδών ή τοπικών λεωφόρων ταχείας κυκλοφορίας όπου επιτρέπεται τα οχήματα να αναπτύσσουν μεγαλύτερες ταχύτητες. Επίσης οι δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας, εκτός ότι ενισχύουν το περιβάλλον και ομορφαίνουν τις γειτονίες, επιτρέπουν την ασφαλή μετακίνηση μας ως πεζοί επιτρέπουν την διέλευση των αυτοκινήτων με μικρή ταχύτητα, δηλαδή το μεγαλύτερο σύμμαχο της οδικής ασφάλειας. Οι πεζόδρομοι προσφέρουν παρόμοια πλεονεκτήματα αυξάνονται την δυνατότητα ασφαλούς βαδισιμότητας ενώ και οι ποδηλατοδρόμοι εκτός ότι δίνουν την δυνατότητα χρήσης ενός άλλου μέσου, του ποδηλάτου, μπορούν να λειτουργήσουν και ως σημεία πεζοπορίας και άθλησης (τρέξιμο). Τέτοιες δράσεις σε συνδυασμό με ορθές και λειτουργικές κυκλοφοριακές μελέτες μειώνουν επίσης σημαντικά τις διαμπερή και ταχεία κυκλοφορία από τις τοπικές λεωφόρους διαμέσου των γειτονιών αυξάνοντα έτσι και την οδική ασφάλεια. Ειδικά μέσα στις οικιστικές γειτονίες οι ταχύτητες των οχημάτων πρέπει να είναι χαμηλές και βασικός τρόπος μετακίνησης μπορεί να είναι τόσο η πεζοπορία όσο και το ποδήλατο. Για αυτό χρειάζονται αυτές οι υποδομές.
Οι νέες περιφερειακές και τοπικές αρχές οφείλουν να εστιάσουν σε τέτοιες δράσεις και να υλοποιήσουν μια πολιτική έργων τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Το ζήτημα αφορά όλους και απαιτεί συντονισμένη δράση σε κάθε περιφέρεια. Οι πολίτες έχουν απαντήσει ήδη ξεκάθαρα για την χρησιμότητα έργων σχετικά με πεζοδρόμια, πεζοδρόμους και ποδηλατοδρόμους και θέτουν ενεργά και αυξανόμενα την συμμετοχή τους. Για παράδειγμα στο Χαλάνδρι οι ίδιοι κάτοικοι απάντησαν πρακτικά στο ερώτημα εάν δράσεις νέων δρόμων ήπιας κυκλοφορίας ή ποδηλατοδρόμων είναι θετικές και το έκαναν αυτό με την σταθερή χρήση τους και ολοένα αυξανόμενη μετακίνηση τους πεζοί ή με το ποδήλατο αλλά και με την επίμονη απαίτηση τους για ολοένα βελτίωση των δικτύων αυτών. Η ενίσχυση λοιπόν τέτοιων δράσεων είναι το ζητούμενο αλλά και η δυνατότητα το κράτος και οι τοπικές αρχές να υλοποιήσουν την μεγαλύτερη απαίτηση της κοινωνίας, χειροπιαστό έργο και πράξεις!